نامه مهندس هوشنگ کردستانی به دونالد ترامپ
جناب آقای دونالد جان ترامپ، ریاست محترم جمهوری امریکا با احترام، با توجه به سخنان و نامه جنابعالی به آقای علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی (و نه ایران!) اینگونه استنباط میشود که شما برای رفع اختلافات و دستیابی به توافق، بیشتر تمایل به گفتوگو و مذاکره دارید و نه راهکارهای نظامی. آنچه برای رسیدن به توافقی که مورد نظر شماست، در سه مورد اساسی میتوان به طور مختصر یادآوری کرد: نخست – عدم پیگیری برای دستیابی به سلاحهای هستهای، دوم – محدود کردن موشکهای دوربرد و قارهپیما، سوم – عدم حمایت از نیروهای نیابتی در لبنان، فلسطین و یمن. در خواستههای جنابعالی به عنوان رهبر دنیای آزاد و حامی دموکراسی، کوچکترین اشارهای به وضعیت اسفبار مردم ایران تحت حاکمیت استبداد مذهبی نشده است؛ استبدادی که بدترین نوع استبدادها به شمار میرود، و همچنین به عدم اجرای مفاد منشور حقوق بشر که حق طبیعی انسانهاست، اشارهای نشده است. در خصوص بند نخست، لازم است یادآوری کنم، همانطور که چندین سال پیش در کنفرانسی که در دانشگاه جورج واشنگتن برگزار شد، به زبان فارسی سخنرانی کردم و سپس به زبان انگلیسی ترجمه شد و خوشبختانه تعدادی از سناتورها و مقامات عالیرتبه نظامی آمریکا نیز حضور داشتند، با قاطعیت اعلام کردم که مردم ایران خواهان دستیابی به جنگافزار هستهای نبوده و نیستند. در آیندهای که ایران صاحب نظام دموکراتیک شود، کشور ما پرچمدار خلع سلاح هستهای در منطقه خواهد بود. برعکس خواست مردم ایران، این سردمداران جمهوری اسلامی هستند که با وجود تمامی انکارهایی که دارند، خواهان دستیابی به جنگافزارهای هستهای هستند. آنها تصور میکنند که داشتن بمب اتمی، حاشیه امنی برای آنها ایجاد میکند و آنها را از حملات نظامی مصون خواهد داشت. همچنین به تصور خود میخواهند به سرکوب آزادیخواهان ادامه دهند و سرمایههای کشور را غارت کرده و آن را در حمایت از نیروهای نیابتی صرف کنند و منطقه را همچنان ناامن نگه دارند. بنابراین، برای جلوگیری از بمباران مراکز غنی سازی هستهای که جان چندین هزار تن از مردم بیگناه ایران را به خطر خواهد انداخت و پرتوهای آن سالها منطقه را آلوده خواهد ساخت، کافی است کسانی که منطقه را به جنگ هستهای تهدید میکنند و هر ساله آزادیخواهان ایران را سرکوب و اعدام میکنند، از قدرت کنار روند. تردید نیست که جنابعالی، همانطور که بارها تأکید کردهاید، میان مردم ایران و سردمداران جمهوری اسلامی که دو پدیده جداگانه هستند، تمایز قائل میشوید و برای تأمین امنیت و بقای سیاره زمین، همانطور که مکرراً اشاره کردهاید، راه مذاکره را به برخوردهای نظامی ترجیح میدهید. البته مذاکره برای رسیدن به توافق با رعایت منافع ملی دو کشور زمانی به نتیجه خواهد رسید که در ایران دولتی برگزیده از رای مردم مصدر اداره امور کشور باشد. با احترام فراوان، هوشنگ کردستانی از جبهه ملی ایران پاریس، به تاریخ ۱۸ مارس ۲۰۲۵