نامه سرگشاده به صدر اعظم آلمان، نخست‌وزیر بریتانیا و رئیس‌جمهور فرانسه
ه
با درود و احترام،
خبرها حاکی است که اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای مشترک با شورای همکاری خلیج فارس، جمهوری اسلامی ایران را به «اشغال جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی» متهم کرده و خواستار عقب‌نشینی ایران از این جزایر شده است.
به‌عنوان یک ایرانی آزادی‌خواه و دوستدار میهن، مایلم یادآوری کنم که این جزایر نه‌تنها در طول تاریخ، بلکه در دوران معاصر نیز همواره بخشی جدایی‌ناپذیر از خاک ایران بوده‌اند. پیش از آن‌که موجودیتی به نام «امارات عربی متحده» شکل گیرد، حاکمیت ایران بر این جزایر شناخته‌شده و مستند بوده است.
پرسشی بنیادین این است که چرا اتحادیه اروپا به خود اجازه می‌دهد در امور مربوط به تمامیت ارضی ایران دخالت کند؟ آیا ایرانیان نیز چنین حقی برای خود قائل‌اند که در مرزها و تمامیت سرزمینی کشورهای اروپایی اظهار نظر کنند؟
آیا شایسته است گفته شود آلمان باید از بخش شرقی خود «دست بکشد»، یا انگلستان از «اسکاتلند»، یا فرانسه از «جزیره کورس»؟ بدیهی است که چنین ادعاهایی بی‌اساس و غیرمنطقی خواهند بود؛ همان‌گونه که اتهام اخیر نسبت به ایران نیز چنین است.
از شما رهبران سه کشور بزرگ اروپایی، صمیمانه درخواست می‌کنم که صرفاً به‌دلیل ثروت و نفوذ مالی شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس یا عربستان سعودی، در مسائل مربوط به تمامیت ارضی ملت ایران جانب‌دارانه موضع نگیرید.
ایران آینده، پس از گذر از دوران استبداد مذهبی و برقراری حاکمیت ملی، کشوری خواهد بود با ظرفیت‌های انسانی، طبیعی و اقتصادی به‌مراتب فراتر از آنچه در میان دولت‌های متکی به «پترو دلار» مشاهده می‌شود.
دوراندیشی اقتضا می‌کند که روابط سیاسی و اقتصادی آینده میان کشورهای شما و ایرانِ آزاد و نوساخته، بر پایه احترام متقابل و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر استوار بماند.
با احترام
هوشنگ کردستانی- جبهه ملی ایران –
پاریس
هشتم اکتبر ۲۰۲۵
